شخصیت فراموش شده

• 00:08 1403-08-01
• زمان مطالعه:1 دقیقه

این روزها و در میان خبرهای سیاسی و جنگ یکی از عجیب ترین خبرها، اسپانسر تازه ی تیم استقلال بود. این اسپانسر تازه گویا یک پیج موبایل فروشی اینستاگرامی در شهر آمل است و با توجه به اندازه ی کسب وکار، این که چه طور هزینه های بالای اسپانسرینگ را تقبل کرده تا نامش روی لباس استقلال درج شود، جای سوال است.
اما در اینجا می خواهیم به موضوع اساسی تری بپردازیم: شخصیت فراموش شده ی تیم. باشگاه بارسلونا با همه ی محبوبیت و قدرتی که دارد، برای سال ها قراردادهای اسپانسری از سوی شرکت های بزرگ را رد می کرد و ترجیح می داد با مبلغی اندک نام یونیسف، صندوق حمایت از کودکان ملل متحد را روی پیراهنش درج کند. بایرن مونیخ، منچستریونایتد، رئال مادرید و ... هم به شکلی مشابه وسواس زیادی برای انتخاب اسپانسرشان دارند و شخصیت و برند خودشان را به خاطر پول به هر اسپانسر بی نام یا در تضاد با ارزش های باشگاهشان نمی فروشند. اما چه می شود که باشگاه استقلال حاضر می شود تبلیغ روی پیراهن خود را که جلوه ی اصلی باشگاه است، به یک پیج اینستاگرامی موبایل که کمتر کسی حتی نامش را شنیده بفروشد؟ محتوای پیج و موبایل فروش بودن آن مساله نیست، کما این که این باشگاه چند فصل پیش همین جایگاه لباسش را به یک خدمات پس ازفروش محصولات دیجیتال معتبر و شناخته شده - سیف سرویس - واگذار کرده بود، شرکتی که با چند جستجوی ساده ی ایرانی می توان دید که بخشی از هلدینگی بزرگ و معتبر است، اما این بار چه شده که استقلال تا این اندازه شخصیت خودش را فراموش کرده که بخواهد پلتفرم تبلیغاتی یک پیج اینستاگرامی باشد؟
استقلال نباید فراموش کند که همه چیز فقط پول و بازیچه نیست، استقلال نباید شخصیتش را فراموش کند.